ติสตู นักปลูกต้นไม้

ติสตูนั้นเป็นเด็กผู้ชายเล็กๆ ประเภทนี้ ผู้ซึ่งไม่ยอมให้พวกผู้ใหญ่ใช้ความคิดสำเร็จรูปอธิบายความเป็นไปในโลก และเนื่องจากเด็กมีคุณสมบัติพิเศษ คือมีดวงตาใหม่ในการมองดูคนและสิ่งของต่างๆ เขาจึงทำให้ผู้ใหญ่ที่มีวิจารณญาณ บิดเบือนไปด้วยแว่นแห่งความเคยชินเหล่านั้นต้องจนปัญญาบ่อยๆ โดยเฉพาะอย่างยิ่ง เขาไม่เข้าใจว่าทำไมคนเราจึงไม่อาจ ดำรงชีวิตอยู่แต่เพียงความดี ในเมื่อคนเรามีชีวิตอย่างเป็นสุข ด้วยความรู้สึกที่ดีมากกว่าความรู้สึกที่ไม่ดี ด้วยเสรีภาพมากกว่าการกดขี่ ด้วยความยุติธรรมมากกว่าการถืออำนาจบาตรใหญ่ ด้วยความสงบมากกว่าการมีศึกสงคราม กล่าวอย่างง่ายๆ ก็คือ ด้วยความดีมากกว่าความเลว        

ข้าพเจ้าเองก็ไม่เคยเข้าใจว่า เหตุใดคนเราจึงไม่อาจดำรงชีวิตอยู่ได้ด้วยความดีเพียงประการเดียว ที่ข้าพเจ้ารู้สึกเช่นนี้คงเนื่องจากยังมีความเป็นเด็กหลงเหลืออยู่ในตัวกระมัง

ส่วนติสตู เขาเป็นคนมีโชค และนั่นแหละคือจุดเริ่มต้นของนิทานชวนฝันเรื่องนี้ เขาทำการใหญ่ได้ทั้งๆ ที่ยังเป็นเด็ก และเขาทำได้โดยใช้ดอกไม้ซึ่งเหมือนกับเด็กอย่างยิ่ง คือให้ทั้งคำมั่นสัญญาและความหวัง หนูน้อยคนนี้ซึ่งจะเป็นผู้ใหญ่ในวันหน้า เขาใช้ดอกไม้ด้วยวิธีใด หรือเพื่อเตือนใจพวกเรา “เด็กๆ ในอดีต” ว่า คนเรานั้นอาจจะอยู่ด้วยกันอย่างเป็นสุขมากกว่านี้